insana pişmanlıkların en büyüğünü yaşatır. ulan işten yorgun argın dönüyorsun , şans eseri oturacak yer bulmuşsun. sonra kadının tekine gözün takılıyor , o ayakta can çekişirken senin rahat rahat oturman vicdanını sızlatıyor. ''dur ulan şuna bir yer vereyim.'' diyorsun , veriyorsun da. ama o da ne? hanımefendi bir teşekkürü dahi çok görüyor , ulan hadi teşekkürü geçtim suratına bile bakmıyor. sonra kalan yolu kendime küfür ederek ve ''ulan bu kalabalıkta hamile kalmam inşallah.'' diye dua ederek geçiriyorum.
