tüm canlılar için birinci öncelik hayatının ve haliyle neslinin devamını sağlamaktır. canlılar isteyerek veya istemeyerek, hiç fark etmez, tüm tutumlarını bu esasa göre ayarlarlar.
fakat bu esasın gereğini yapmak basit bir iş değildir. misal aslanları ele alalım. evet, bir aslan cesur olmak zorundadır ama hepten gözü kara olursa yediği bir toynak sonunu getirebilir. bu sebeple sıkıştığında it gibi kaçan aslanlar da görülür.
insana gelince... modern insanın tarihi 200.000 yıl önceye dayanıyor ve bu sürenin tamamına yakını ilkel koşullar altında geçti. kadınlar tutumlarını fiziki özelliklerine ve türlerini sürdürmek için yapmaları gerekene göre ayarlamak zorundaydı. aynen erkekler gibi.. fakat iki cinsin koşulları farklı olduğu için bir çok konudaki tutumlarında da farklılaşma kaçınılmaz oldu.
canlıların gelişmişlik seviyelerine başlı olarak giderek artan bir özgür hareket etme imkanı vardır. evet, aşırı cesaret tehlikeli olduğu halde çizgi dışı bir aslan aşırı cesur davranabilir. keza sağlığını korumak ve çocuklarına bakabilmek açısından kadınların tehlikeli avcılık faaliyetlerinden ve kabile içi çarpışmalardan uzak durması daha avantajlı olduğu halde red sonja tabiatlı kadınların bu işlere girmesi de sözkonusu olabilir. yani evrim kimsenin kulağına fısıldamıyor, zorla, bilinçli bir yönlendirme yapmıyor.
fakat dediğimiz gibi tutum alan çizgi dışı aslanların veya kadınların ilkel koşullar altında kısa bir hayat sürmesi, var olan çocuklarının da bakımsızlıktan ölmesi ve böylece kendilerini aşırı cesur olmaya iten veya olanak sağlayan gen dizilimlerinin popülasyon içinde yaygınlaşmasının mümkün olmaması kesindir.
