bünye akşam iş çıkışı yolda yürümektedir. yolda bir arkadaşıyla karşılaşır. ayak üstü muhabbete koyulurlar. konuşma farklı boyutlara gitmeye başlar. arkadaşının duygusal yönden kendisine karşı yoğun olduğunu hissetmiştir. bünye, "acelem var, sonra konuşalım" gibisinden geçiştirme cümleleri kurar. tam yürüyecekken şu cümleyi duyar:
(yoldan geçen herhangi birine seslenmektedir arkadaş)
+ pardon bakar mısınız?
- ????
+ bu kıza iyi bakın
- evet
+ ben bu kıza aşığım ama o bana inanmıyor
- tamam da ben ne yapabilirim?
+ onu sevgime inandırmak için ne yapabilirim?
- onu siz daha iyi bilirsiniz
+ ama bana bir akıl verin. bakın gidiyor
- evlenme teklifi et
+ bunu düşünücem
o an o caddedeki herkes her şey üstünüze yıkılmış gibidir. gülsem mi ağlasam mı bilemezsiniz.
