Bir The Smiths şaheseridir. Az önce durduk yere aklıma geldiği için gitarımla çaldığım ama söylemeyi beceremediğim gerçekten acıklı bir şarkıdır. Low'un coverı da ayrı güzeldir.
Mutlu anınızda bile birden noluyoruz lan demeye kalmadan sizi depresif bir hale sokabilir.
