acıların en büyüğüdür. çevresindeki herkesi kendinizle karşılaştırsınız. bu muydu onu hak eden muhasebesi yaparsınız hep kendi kendinize. başkasının ona olan sevgisini kendinizinkiyle karşılaştırsınız. halbuki kimse benim kadar sevmedi sevemez dersiniz. diğer yandansa onu kaybetmemek için belki de en ezik şeyleri yaparsınız. iki yüzlülüğün dibine vurursunuz. siz farketmeden ağzınızdan dökülen onca güzel sözden, iltifattan sonra sırf ona olan zaafınızı anlayıp da size mesafe koymasın diye ne kadar iyi "dost" oldugunuzu ima edersiniz. bu size daha çok acı verir. belki de duygularınıza hakim olamadıgınız için dünyanın en aşagılık varlıgı sizsinizdir.
