cocuklugumuzun (bkz: 80 lerde cocuk olmak) en onemli hadiselerinden biriydi. ozellikle sonbahara dogru aileler komur, odun telasina duser, at arabalari ile getirilen komurler cogunlukla cocuklar tarafindan komurluge tasinirdi. bu vazife aslinda evin biyiklari yeni terlemeye baslamis yeni yetme delikanlisina aitti ama mahalledeki diger akranlari elemani yanliz birakmaz ve anneninde borek, corek ve gazoz vaadi ile imece usulu halledilirdi. neticede yarinda digerlerinin basina geleceginden; elbisesi, saci basi komur siyahina burunme pahasina yanliz birakilmazdi.
kucuk cocuklar icin ise bir eglenceydi cogu zaman. anneler ise komurlugu guzelce temizler, en sonunda da kalan komur tozlarini supurge ile bir araya toplar ve cuvala koyarlardi. o cuvali da yine tasiyicilar komurluge gotururdu. babalar ise pek karismazdi bu seramoniye. genellikle mahallenin diger amcalariyla beraber, komur fiyatlari, kalitesi, kisin sert gecip gecmeyecegi, zamlar, maas artislari gibi populer konular uzerine komur yigini basinda muhabbet ederlerdi.
gunumuzde artik kalmadi bu seramoni. dogalgaz, merkezi sistem vs. derken unuttuk komur tasimayi. hani hala sobali evde oturanlarda komsuluk iliskileri eskisi gibi kuvvetli olmadigindan herkes cogunlukla ya kendi komurunu kendi tasiyor ya da bir hamala 20 ytl karsiliginda tasitiyor.
komur tasima bitince, hazir ekipte toplanmisken borek, corek faslindan sonra mahalle maci da ihmal edilmezdi. o yorgunlugun ustune aksam banyo kazanin yakilir, su isitilir ve basta evin yeni yetme delikanlisi olmak uzere teker teker banyo yapilir ve cogu zaman cay icmeyi bile bekleyemeden uykuya dalinirdi, vazfesini bi hakkin yerine getirmis olamnin huzuruyla... *
