artık eskişehir'de yaşamadığım için "hasretinden prangalar eskittiğim" tiyatrodur. olur mu öyle şey demeyin. vallahi oluyor... mesela henüz lüküs hayat performanslarını izleyemedim; meraktan ölüyorum. sonra aslan asker svayk ı izleyemedim. insan bir şehri bu kadar mı özler sözlük? ah ah...
edit: bu entry de eksilendi ya, bir şey demiyorum.*
