türkiye cumhuriyeti ahalisinin uygulamakta olduğu cahil siyasetinin sözlüğe vurmuş hali. kendi görüsünün progobandasini yapanlar mi dersiniz, zerre fikir kirintisi olmayan belgeye dayanmayan bazen sirf geyik için tavsanin suyunun suyu tartisşmalar mi dersiniz, girla gitmektedir.
bizler belki demokrasiyi biraz yalniş anladik ve amigoluk ile siyaseti birbirine karistirdik.
üstünesütlük mala da davara da bir faydasi olmayan tartişma bile denmeyeek zimbirtilari hayatimizin odak noktasina yerleştirdik.
belki de bireylerde yasanan kalitesizleşmenin bir ürünüdür. bu meslek sahibi olmadan hayati idame ettirme arada yağlı bir devlet kapisina kapaklanmadir bu.
yağlı kuyruk sahipleri kisa vadeli hesaplar için uzun vadeyi pas geçmekte, muhalefet ise nasil en kestirmeden yağlı kuyrugu kaparim hesaplarinda.
olanin bilancosu ise 40 milyon kadar meslek sahibi olmayan feleği sasmiş vaziyette disarda olanlara olmakta.
niçin su sol framde gelmekte olan kol gibi vergiler tartisilmiyor? galiba bu sıkıntı biraz büyük geliyor bazi yazarlara.
dogru ya hala komunizm, fasizm ve nasyonel sosyalizmin ayni hesaba gelen fakat farkli yorumlar ihtiva ettiği gerçeğini pas geciyor.
günün birinde tren kalktiktan her daim gittikleri barin günde 80 milyon eğlence vergisi yüzünden kapandiğini görücekler o vakit bakalim anya ile konya arasindaki farki hala türban mi değil mi tartişmasinda olmadiğini göreceklerdir. eh bunu en iyimser gözlüklerimizi takarak söylüyoruz tabiki.
herneyse curzio malaparte'nin kitabina kaldiğim yerden devam edeyim ben, bana ne kendileri etti kendileri bulacaklar...
