hiç birşey. Gerçekten, bu kadar hissiz olunabilirdi. Sevinç yok, hüzün yok, "o iyi insanlar"la başlayan o cümle geliyor aklıma yağmur var dışarıda, içeri sıcak mı soğuk mu değil mi belli değil ama odamda sigara içtiğim için pencereyi de kapatamıyorum, ayaklarım da üşüyor, çalan şarkı saçma, yanımdakilerle eğlenemiyorum, bilgisayarım sebepsiz yere ısınıyor, ilgl zamanı geldi biliyorum ama yapacak birşey yok, içimde kaos var, yüzümde duvarlar, anlamadım hiç birşeyden hiçbirşeyi. Dolayısıyla bu entry de burada haketmediği bir sona ulaştı.
