ayrıyetten hiçbir zaman hiçbir kadın kendinden, kadın oluşundan nefret etmemelidir, nefret etme raddesine getirecek olaylar yaşanmış, bunu yaşatmakta bir gariplik görmeyen insanlar olmuş olabilir, ama bu kadın olunduğundan ötürü değil, toplumca kadına bakışın sığ oluşundan ötürüdür.
bakınız şu ülkede istisnasız her kadın tacize uğruyor, sözlü, yazılı, fiziksel. bunun kapalılık, açıklık, solculuk, dindarlık, dekolte, kot pantolon cartı curtu yok, her kadın uğruyor. bu iyice bellensin bir zahmet. fakat burada utanması gereken kesinlikle kadın olamaz, olmamalı. kadın görünce ucube görmüş gibi davranan erkekler utansın, bir aile içinde kız çocuğunu küçük gören, eğitim hakkı onun en doğal hakkı iken buna müsaade etmeyen, sürekli nasıl olması gerektiği konusunda sert biçimde dikte eden, şiddet uygulayan, çocuk yetiştirmeyi bilmeyen ebeveynler utansın. kadına kendi kafasına göre vazife belirleyip o görevleri yapmak zorunda olduğunu düşünen evlendiği adam utansın. edecekseniz kendinizden değil onlardan nefret edin. bunun gibi psikolojik travmalar dışında geriye kalan kadın olmanın getirdiği hususlar nefret edilecek şeyler değil, ayda bir hafta regl olunduğundan ötürü kadın olmaktan nefret ediliyorsa da gariptir bu. al ağrı kesici kullan, bir sürü yöntem var o ağrıyı almaya yardımcı.
bu arada şuraya entry girenlerin çoğu da erkek, kadınlar yerine kadın olmaktan nefret ediyorlarmış, öğrenmiş olduk.
