3-4 yıl önce sabahın erken saatlerinde ankara eryaman'daki evden okula gitmek için yola çıkılır...
beşevler istikametine giden otobüs her sabah aynı saatte hareket ettiği için, otobüs ahalisi tanıdık simalardan oluşmakta olup geneli de orta yaş üstü memurlar ve üniversite öğrencileridir...
balık istifi dolu otobüsümüz hemzemin geçitte durup trenin geçmesini beklemekteyken, tüm yolcular da hareket halindeki trene pür dikkat kesilmişlerdir...
tam bu sırada körüklü ego otobüsünün arkalarından gelen orta yaşlı bir amcamıza ait gür bir ses otobüs ahalisini dumur etmeye ve yolcuların da güne kahkahalarla başlamasına yetecektir...
-Hamdi beeey, fazla bakmayın (treni kastediyor) yanlış anlarlar...
Hamdi bey olduğunu yüzünün aldığı renkten anladığımız abimiz ineceği durağa kadar kafasını çantasından kaldıramayacak ve bu entrynin sahibi de her hemzemin geçit gördüğünde hamdi bey abimizi hatırlayacaktır...
