Bu akşam, öyle eskilere daldım, şurada 7-8 sene öncesine kadar alkol-sigara tüketmeyen, evden okula, okuldan eve; işten eve giden adamdan nasıl bir adama evrildim. Annem iki kere büyük ameliyat geçirdi, allah bağışladı, kızlar sevdim, iyi niyetli olmaya çalıştım ama sonunda hep kötü oldum, çokça zaman empati yaptım, "çevremdeki insanlara çok yakınlarıma da sordum" "hata bende mi?" Diye...
Son ilişkimse tam evliliğin direğinden döndü, sevdiğim karım diyeceğim eşim diyeceğim kız çekti gitti, sonra geri geldi sonra ben bıraktım. Çokça düşündüm "lan dedim on tane hap atsam ne olur, ertesi güne anam ağlar." , bir ara deli gibi zayıfladım, sonra da davul gibi şiştim, dört ayda gözle görülür beyazların arasına iyice seyrekleşmeler girmeye başladı saçlarımda. günde sigarayı iki pakede çıkardım, öyle sebepli ya da sebepsiz bünyesi nadiren alkol kaldıran bir adam olarak, arada sağlam içtiğim zamanlar oldu. Dönüp arkama baktım, dedim dikine keseceksin o damarlarını, jilet pas tutmuş, dravdan gideceksin doktora antidepresan için, tedavülden kalkmış, son kullanma tarihi dolmuş ilaçların.. Yarın elbette bir yerden bir iyilik bulursun, gülümseyecek birileri çıkar karşına, ya da bir olaya vakıf olursun, yaşadığına şükredersin allah'a.
