canım sıkıldıkça açar izlerim en baştan. hiç sıkmaz, sürükleyicidir, karakterlere bağlanırsınız. her bölümü etkileyicidir lakin bir bölüm varki sezon4-bölüm14..
----(SPOiLER)----
psikolojimi bozdu yemin ediyorum. o kızın kardeşini öldürmesi ve sanki onu kurtarmış gibi yüzündeki mutlu ifadesinden tutunda, carol'un kızı vururken ki gözyaşlarına kadar...
ordaki psikolojiyi gerek müzikleriyle gerek ambiyansı, oyunculuklarıyla falan herşeyiyle o kadar iyi yansıtmışlar ki gerim gerim geriliyor ve üzülüyorsunuz. şahsen kızın o kadar ileri gitceğini düşünmezdim beklemezdim ama ciddi anlamda oturup bi 15-20 dk hayatı sorgulamama sebebiyet vermiştir o sahne ve kızın durumu.
----(SPOiLER BiTMiŞTiR, güvenle kalan yerden okumaya devam edebilirsiniz efenim)-----
dizinin adını ve zombi temalı olduğunu duyduğumda (ki zombili yapımlardan nefret ederim) ve hayran kitlesinin büyük bölümünün death metal dinleyenler olduğuna tanıklık ettiğimde açıkcası çok önyargılı yaklaşmıştım. ama işin özü başkaymış dostlar. vakit çok geçmeden, bu dünyadan göçüp gitmeden izleyiniz derim.
