Cok kritik bi yerde cok kritik bir uc puan birakmistir.
Bu yerlerde bu puanlari birakmadigi icin buyuk hoca deniyor kendisine ama dun gece o buyuklugunden eser yoktu.
Hamza hoca ne yapiyorduysa denizli de onu yapti.
Linnesi oturtup sag kanadi tamamen kullanilmaz hale soktu. Sabri, ne hucum ne de savunma yapan, mac boyunca kacak guresen, futboluyla takima faydadan cok zarar veren bi oyun oynuyor. Buna 90 dakika goz yumdu, hem de kulubedeki linnese ragmen.
Osmanli mac basindan beri ortasaha ve forvetiyle muthis baski yapti galatasaraya. Bir turlu baskiyi kiramadik. dakika 90 oldu, hala baskiyi kiramadik, sadece 5 10 dakikalik geçici ataklarla osmanliyi itebildik. Onun haricinde sahasina hapsedemedik. Osmanliysa istedigi gibi geldi, geldigi yetmedi yerlesti, galatasarayi hapsetti.
Denizli, mac boyunca buna hic mudahale etmedi. Ortasahalar inanilmaz kacak oynadilar, yardimlasmadilar, pas almak icin kendilerini bosaltmadilar, bos alana acilmadilar. Haliyle top cikmadi, takim cikamadi. Hoca bunu seyirci gibi izledi, gidip bi de takim oyununa katkisi neredeyse olmayan umutu oyuna sokunca(ki hamzanin huyu, inadi, kopyasi) oyun iyice gitti. Galatasaray tek bir sut, tek bir atak bile yapamadi osmanliya. Gsyi oynatmamakta hic zorlanmadi osmanli.
Bi ara oyun sol kanada o kadar sikisti ki, lan dedik heralde sol kanatta iklim daha iliman, hava guzel hep oradan gidiyo takim diye dusunduk. Sag kanat bombos ama sabri bey orayi oymak yerine geziniyor eli belinde. Belki oraya bi linnes girse, yaracak gidecek kenardan ama oyunu kitlemekten baska bi seye yaramayan umut girdi, mac iyice boka sardi.
Denizli bu hafta beni agir hayal kirikligina ugratti. Bu hafta kaybetmek demek ligin bitmesi demek, hoca bunu bizden iyi biliyor ama her seye ragmen bi osmanli macini alamadi. Bundan sonra isi daha da zor.
