Niye bu çaresiz insanlara karşı bu kadar nefret besliyorsunuz anlamıyorum? Ne suçları var onların? Zaten hayat onlara bir tekme vurmuş, ailelerini kaybetmişler, vatanlarını terk etmişler.Bir de siz şu sözlerinizle onlar için hayatı daha zor kılıyorsunuz. Bu kadar rahat ve pervasız olmayın Allah aşkına, bizler ne acılar ne çileler çekmiş milletiz en iyi bizim anlamamız lazım onların halinden. Benim okulumda da Suriye'den gelen bir çocuk var. Yan sınıfımda okuyor, arada görürdüm çok sessiz bir çocuk. Hep elindeki telefonundan ailesinin resmine bakarmış arkadaşım anlattı o kadar üzüldüm ki. Anne ve babası vefat etmiş kendi de buralara kadar gelmiş. Onu her gördüğümde gözlerim doluyor keşke elimden bir şey gelse diyorum. Benim de onun gibi olmamam için bir engel yok. Hep bunu düşünürüm. Ben de onun gibi olabilirdim. Biz de onlar gibi olabilirdik. Acaba ne hissederdik o zaman? Sizin elinizden tutan bir insan olmayınca ne hissederdiniz? Biri yardım ettiği zaman da böyle ayrımcılık yapar mıydınız o buralı şu şuralı diye?
