ben onu ararım o müsait değildir bana döner sanki konuşma bitsin der gibi konuşur.
o beni arar ben müsait değilimdir. hiç konuşasım olmaz.
lan bir baba oğul gibi konuşamıyoruz şu adam ile. aramızda sürekli bir resmiyet var.
normalde pek konuşma meraklısı değildim peder ile. aramızda ciddi anlamda bir soğukluk vardı. konuşma yapsak bile tartışırdık ikimizde dik kafalı idik. 6 ay askerliğim boyunca taş çatlasın 2 defa falan görüşmüşüzdür. okurken ihtiyaç olmadan kolay kolay aramazdım. konuşamazdık çünkü. kısa sorular ve cevaplar ile geçirirdik konuşmayı. annemi aramaya başladım belli bir süre sonra para isteme için falan.
ama askerden geldikten sonra anjiyo oldu babam. doktor kalbe giden damarlardan birinde tıkanma tespit etti.
şehir dışında idim atladım hemen uçağa döndüm yanına.
geldim hastaneye. hallettik işlerini. o sıra onu sıra beklerken gördüm.
bana her gün kükreyen her konuşmamızda bağıran belki defalarca dövmekten ucu ucuna vazgeçen tabi arada güzel bir şekilde üstümde boks karşılaşmalarındaki hareketleri deneyen babam mahsun mahsun oturuyordu.
gözlerinde korkuyu gördüm ilk defa.
her zaman arkamda olacağını düşündüğüm adam o sıra bile bize moral vermeye çalışıyordu ama gözlerinde korku vardı.
serttir benim babam. fazla sevgi göstermemiştir bize. sürekli çatık kaşlıdır.
ama orada o şekilde sanki aciz çaresiz gördüm ya babamı çok koydu bana sözlük.
o sıra her şey anlamsız kaldı lan benim için. okulmuş işmiş hayatmış cartmış curtmuş.
babanız ile aileniz ile vakit geçirin gençler. sonra arayıp bulamadığınız zamanlar gelince oturup ağlarsınız günlerce.
ulan hasta mısın diye aradık o kadar siklemedin resmen. zaten arayana kadar 100 defa düşündüm.
