acıma duygusunu, gözlemleyebildiğim kadar türk insanı çoğu zaman, kınamakla karıştırıyor. yani empati yaparak acırken aslında acımasızca kınıyor.
ne acımalı ne de kınamalı, zira bunların dönüşü çok kötü olabiliyor. en doğrusu empati ve kendini "o" kişinin yerine koymaktır.
