kafana taktığın sorunlarının değiştiği zaman,
ilkokul öncesi : ya efecan neden tekme attı bana macta?
ilkokul başları: üff okumayı öğrenip ne yapacam ben istemiyorum okul falan.
ilkokul sonları: ya neden ailem sınawa calıs diye soylenip duruyor.
lise başları : lise de baska bi seymis, buyuduk iyice, bu ara hedegülde aman aman
lise sonları : ule universitede kızlar teklif ediyomus, kesin gitmem lazım, zaten motorcan da gitmek istiyomus universiteye, belki orada bana teklif eder.
üniversite bası: anaaaaaaam bu dersler ne bole ya, ule lisede zor diye tantana ediyoduk keske bir kere daha lise okusamda su dersleri almasam. bi de kızlar nerede?
ünversite sonu : ule şaka maka universite de bitiyo, ben ne yapıcam simdi ya askere mi gitsem, işe mi başlasam, iş bulabilirmiyim acaba? bu ara aslıjanla da ilk seneyi dolduruyoruz ailemle tanış diyor.
asker dönüşü : ee askerlik dedikleri kadar insanı adam ediyor. şu işi bulayım da gidip aslıjanı isteyelim artık.
iş başlangıcı : ya daha bir ay olmadı mı ya bu zaman neden bu kadar yavasladı gene para bitti maaş yatmadan napıcam ben bi hafta şimdi.
evlilik zamanı : ule aslıcanın nesini sevmediler ki bizimkiler ilik gibi kız masallah hem cok ta terbiyeli. neyse sonunda tanıdılar annem kızım diyor başka bişi demiyor, ulen pabucumuz dama atıldı.
çocuk olduğunda: hayda kimsenin beni iplediği yok anasını satayım ne kadar değerliymiş torun, karım bile once cocugum diyor, anne! hani once bendim torunu gorunce bizi unuttun.
bu dönemlerin hepsinde büyüdüğünü anlıyor insan. birde her zaman ailenizden para isterken, artık onlara göndermek onlara birşeyler almak vardır ki tadı bambaşka.
