rahmetli büyükbabam emekli astsubaydı. zamanında görev yaparken kütahyalı* bir asker varmış. garip, yalnız, temiz bir çocuk. büyükbabam ona çok babalık yapmış. korumuş kollamış, parası yoksa para vermiş çocuğa. tabii asker ise minnettar komutanına.. aradan yıllar geçti ihsan başçavuş* emekli oldu, torun sahibi oldu.* babam zorla traş olmaya berber recep'e götürürdü beni. bir hizmet bir hizmet. sanırsınız amcam, o kadar iyi bir adam. anlattığım asker oymuş sonradan öğrendim.
yıllar sonra büyükbabama akciğer kanseri teşhisi kondu. kısa bir zamanda da tedavi faydasız kaldı. gata'dan yolladılar onu kütahya'ya "artık bizim yapabileceğimiz birşey yok, son günlerinde yakınlarıyla beraber olsun" diyerek. hastanede yatarken saçı sakalı uzamış adamcağızın. hemen berber recep geldi, biz çağırmadığımız halde. hem ziyarete hem de komutanını son kez traş etmeye.
işte vefalı komutanına vefa borcunu ödemek böyle birşey olsa gerek. seneye ben de askerim.* umarım benim de büyükbabam gibi bir komutanım olur, ben de vefa borcumu ödeyebilirim..
