uzunca bir zaman bir cok kisinin katildigi bir onermeydi. tabi isin icine birde siyaset girip; sanat, siyasetin golgesinde degelendirilince bu onermenin olmasi normaldi. sonra bu anlayistan uzak bir sekilde mevzuyu degelendirenler cikti ama bunlarda butun romancilari ayni sepete koyup hepsine toplu bir bakis acisi gelistirdiler. dolayisiyla yasar kemal, mesela dostoyevski ile ayni terazide ve ayni kriterlerde tartildi, degerlendirildi. sonuc elbette husrandi.
cunku yasar kemal bir koy romancisi idi. kulandigi dil, uslup ve o dilin kullanildigi cografyanin yazara sagladigi malzeme dosto'ya gore daha yavandi. ama su bir gercek ki elindeki malzemeyi bu kadar iyi kullanan nadir romancilardan biriydi. dolayisiyla hicbir zaman nobel edebiyat odulunun cekim alanina dahi giremedi. yaptigi sanat cok lokal kaldi, evrensellige yaklasamadi. ama bu onu abartilmis bir romanci yapmaz.
asil burada abartilan turk romancisi nobel odullu yazarimiz orhan pamuk'tur. kendi dunyasina yaptigi oryantalist yaklasim yazari adeta batinin gozunde bir numara yapmistir ama edebi yonden yasar kemal'in topuguna bile yetismez...
