En son bunun tartismasina girdigim de bir arkadasima madem inanmiyorsun o zaman intihar et gitsin nasilsa yok olacaksin niye cekiyosun bu dunyayi demistim. Ertesi gun hatanin %99 kendisinde oldugunu ogrendigim muhtemelen intihar olan trafik kazasi gecirdi. Bunun polemigine girmiyorum artik.
Aslinda herkesin dusuncesine saygim var. Lisede ateist bir arkadasim vardi ve sordugum her soruya cok saglam dayanaklar veriyordu. Cok da severdim. Ama bu biraz maldi. Ne sorsam sacmaladi. Inancini birseye dayandiramadi. Benim de damarima basti. O sinirle agzimdan cikmisti. Pismanim. O an ki vicdan azabani hayatimda yasamamistim.
