bir sürü vardır aslında. özellikle şu anımı anlatayım.
yıl 2008 türkiye hırvatistan maçı penaltılara kaldı ve heyecanla futbolu bilen bilmeyen aile üyeleri adeta ekrana kilitlendik. ben hop oturup hop kalkıyorum, duramıyorum. babamın sağına oturduğumda hırvatistan penaltı kaçırırken soluna oturduğumda biz gol atıyorduk. hatta gerçekten çalışıyor mu diye hırvatistanın bir penaltısında babamın solundan kalkmamıştım ve gol atmışlardı. hırvatistanın penaltılarında hep babamın sağında oturdum ve ya top auta gitti ya da rüştü kurtardı. çok sevinmiştim. arada tutuyor böyle şeyler valla.
