bilinen gelmiş geçmiş en büyük orospudan bile ahlaksız kadındır.
kimse kimsenin geçmişini yargılayamaz. prensipte doğrudur. evet. cepte.
ama diyelim ki ataerkil kültürde yetişmiş bir adamla ilişkidesin. adam da geçmişin hakkında sorular sordu. sen de 'onu kaybetmemek için','utandığın için','hatıramak istemediğin için' vb bahanelerle yalan söyledin ve onu gerçek olmayan bi hikayeye inandırdın.
ister sevişmiş ol, ister adam öldürmüş ol, ister hırsız ol, anlatmadığın yalan söylediğin herşey için geçerli bu.
sonra tabii ki mumun yatsıya kadar yandı ve neticede yakalandın/itiraf ettin.
be amına koduğumun kahpesi; bunca ay/yıl bu adamın hislerini istismar edip, kendine bağlayıp sonra onu sevgisi ile ilkeleri arasında bırakmaya ne hakkın var?
be karakterini, haysiyetini, iradesini siktiğim; baştan dürüst davranıp seni olduğun gibi kabul edip etmeyeceğini görsen ya, neden yalan üzerine inşa etmek yerine doğru dürüst bir ilişki yaşamadın ve yaşatmadın adama?
bir de bunların savunmaları var ki onlara hiç girmiyorum özür kabahatten beter.
itiraf edin hepimizin başına geldi. şimdi bu yazının altına kuyruk acısı hebelehübele diye sıçmayın. modernlik çağdaşlık nutukları da çekmeyin.
şapkanızı önünüze koyup düşünün, siz bu masanın hangi tarafındaydınız?
