Bir ölüme giderken yürürüm ben, bir de sana gelirken.
Kuzgunlara ayıttım, ölümün en kahpesine bile yürürüm.
Kızıl cehennemin en izbe yerine de yürürüm yanmak için.
Adımlarım seyrek seyrek; dünyada yüzüldüm fezada yandım
Gözlerim kuzgun azığı, kollarım köpeklerin gırtlağında, bu yok oluş yavaş olsun isterdim, çok özledim seni.
Sonlanırsa hayalin, giderse uçarı gülüşlerin aklımdan
Eski anıların tuzla buz olursa, ateşim kül olur, köpeklerim doyar, kuzgunlarım başka leş bulursa
Belki o zaman son bulur yürüyüşüm sana.
