Gelsen bir gün O, hoş bir latifeyi anımsatan gülücüklerini dokundursan Kulaklarım ve gözlerime
Ben çeksem gözlerim ve kulaklarımdan içime
Ta en derinlere saklasam
Kaynağın olsa bende bıraktığın
Ve her ölümümde ondan alsam bir kadeh
Öyle ölsem
Ne güzel ölürüm değil mi?
Dirilince de ince belli bardağıma doldurup içsem
Öyle dirilsem
Ne güzel dirilirim değil mi? Senle bitip seninle başlasam
Bütün mihraklarından kurtulsam hayatın
Üstüme etkiyen tek kuvvet sen olsan, kölen olsam
Su, yemek, özgürlük değilde
Gülmelerinden versen bana Günde üç öğün çıkıp karşıma gülsen
Ve ben seni izlesem, doyamasam içimde galeyan eden aşkınla
Sana doyamadan ölsem
Ne kötü ölürüm değil mi?
Gülüşlerini göremesem dirilince Çırpınırcasına koştursam yitik hayatın o ve bu yanında
Seni bulamayıp, sensiz dirilsem
Ne kötü dirilirim değil mi?
