Her sabah seninle başlar
Once gozlerin girer odamdan iceri
Sonra ellerin, saclarin, dudaklarin.
Bir bir hatirlarim
Her sabah senin olan ne varsa
Yuzum aydinlanir
Sarkilar soylemek gelir icimden
Yakinlarda bir kus oter
Uzaklarda bir tren sesi
Sonra kornalar, cocuk aglamalari
vapur dudukleri
sesler bir ugultu halinde yukselir buyuk sehirden
ve alisilmis bir yasamaktir coker omuzlarima
sarar benligimi birden
buyuk devamlo dalgalar halinde duygularim
her sabah seninle baslar
ve ben her sabah
taa icimde bir agri gibi yoklugunu duyarim.