Herhalde 9 10 yaşlarındaydım
Mahallede oturuyoruz 6 7 kişilik grup oyundan bıkmış vaziyette karnımızda aç ne yapsak ne yapsak
O zaman da mahalleyi henüz beton yığınları kaplamamış her yer bahçe hepsi de verimli
Dedik girelim birine çatlayana kadar yiyelim her şeyden
Girdik birine eşek şansı var ya neyse
Sanki cennet yok öyle bir tat elma armut şeftali...
Ne bulduysak yiyoruz
Seftalinin üstündeki pürüzü penyemle silerdim her zaman tüm penyelerim lekelidir o günde batırdım batmayanlardan olan penyemi de
Artık catlamak üzereyiz dedik çıkalım stoklayıp çıkıyoruz penyemi çuval gibi yaptım ceplerde dolu
Tam çıkışa doğru biri yaklaştı böyle kollarını iki yana açmış hızlı hızlı geliyor aha bahçenin bekçisi hepimiz donduk herkesin aklına diğer çıkış geldi
Aynı anda diğer çıkışa koşuyoruz
Hayda o taraftanda bekcinin eşi
Plan yapmışlar bi de cakallara bak
Daha elimiz ayağımız boşaldı
Ama erzaklarıda bırakmıyoruz. O an korkudan aklımıza gelmedi diye düşünüyorum.
Bahçede bir o yana koşuyoruz bir bu yana
gittikçe her iki taraftan yaklaşıyorlar.
Nasıl korkuyorum yok böyle bir korku
Yapacakları umrumda değil babama haber verecekler o aklıma geliyor biterim ben.
Allahım nolur diyorum pataklasınlar ama tanımasınlar söylemesinler. iyice yaklastılar
Arada 5 metre felan kala bizim aklımıza ayrı ayrı kaçma fikri geldi
Bir anda dağıldık
Hala kucagım dolu koşarken cebimdeki elmalar baskı yapıyor en sonunda birimizi yakaladılar kim hatırlamıyorum ama ben değildim
Çıkış kapısına tırmanışım tırmanırken hala kucagımdan atmadığım zulam
Ne manyaklık !
Penyenin ucunu ağzıma aldım tepeye tirmandim penyeyi diğer tarafa doğru açıp hepsini bahçe dışına firlattım inip hepsini topladım böyle bi anım.
Sonra bi daha bi daha girdim o bahçelere o armutlara her şey değer...
