kendimi evimde hissetmek istedim bugün. eski günlerde ki gibi. seninle halen arkadaşken benim için hey şeyi yapabileceğin günlerde ki gibi. birlikte aldığımız çarşaflarımı serdim yeni evimde ilk defa.kırmızı lambamı çıkardım tozlu kutulardan. hep dinlediğimiz müzikleri açtım. sanki sen hala hayatımdaymışsın gibi geçirmek istedim bu akşamı. bebito bile aldım marketten ben sevmem bilirsin ama senin favori çikolatandı o aptal panda şekilli şeyler. seni özledim ben. arkadaşlığının güzelliğini, doğallığını. melankoli gecesi verdim adını. her şey yolunda aslında hayatımda. hatta duysan başardıklarımı sevinirsin bile benim için belki gurur bile duyarsın. neyse itirafım bu benim kaybettiğim arkadaşımı özledim ben. yapay bir çevre oluşturdum kendime onu hatırlamak için ama nafile kokusunu duymuyorum yanı başımda çikolatanın ne faydası dokunacak ki?
