Mevlana'nın şehvetin kötülüğü temalı kıssasıdır. Doğu edebiyatında Kelile ve dimne'den beri Anlatılacak şeyi sembollerle kişileştirerek anlatmak bir gelenektir. Misal bir hikayede Aslan tilki karga gibi hayvanlar konuşturularak birşey anlatılır. Burada kastedilen şey la fonten'in fablları gibi basit bir hikayenin arkasında cesaret, kurnazlık, sinsilik gibi kavramların anlatılmasıdır. Bu hikayede de eşekten kastedilen şey şehvettir. Şehvetinin esiri olan insanın başına gelmesi muhtemel fenalıklar sembollerle anlatılmıştır.
