bazen öyle anlarda gelir ki bu insanın içine..ele jilet alınmıştır kesilecektir artık hayatla olan bağ kopmuştur..işta o anda insanın çok çişi gelir çok sıkışır tuvalete gider...yaşadığı rahatlama duygusu o kadar güzeldir kii..... hiç bir şeye değişilmezdir belki de o an içinn..jilete bakılır tekrar,bileğe bakılır.."yaşıorum ulan ben,yaşıorum işte..yaşıcam" diye bağrınmaya başlar insan..bu da bir çeşit yaşamının farkına varmaktır.