içimizdeki salakları gösteren durumdur. ulan uçağı tayyip mi düşürdü. ya da pilotumuz uçağı vurmadan önce tayyip i arayıp; abi vuram mı, diye mi sordu.
be salaklar; bu olaydan sonra tayyip in yapabileceği 2 seçenek vardı; ya o pilotu ruslara yem edip yalvar yakar özür dileyecekti bizim adımıza ya da pilotu tebrik edip asıl özrü sınır ihlali yapanlar etmeli deyip dik duracaktı.
her onurlu lider gibi dik durdu ve ikinci seçeneği yaptı.
ama ezik ve dilenci kılıklı liderlere alışkın vatan hainleri için; bizim ruslara kafa tutmamamız ezilip büzülüp ayaklarına kapanmamız lazım.
işte cumhuriyet tarihi boyunca bize dikte edilen buydu. her sömürge ülkesi gibi oturup kaderimize razı olup gelenin geçenin bizi sikmesine ses etmemeliydik.
putin ise lafı yiyip göt olmuş ergenler gibi hala sindiremiyor. bizim suriye yi geçip geçmeme gibi derdimiz yok. eğer olsaydı o türkmenlerde o silahlar olmazdı.
biz ruslar gibi sokakta havlamadık biz bahçemize gireni ısırdık. uçağın düştüğü günden beri ağlayanlar artık kabullensin rus abileri bir bok yiyemez. sözde ambargoları da sike sike kaldırdılar. çünkü bizden başka onlarla ticaret yapan zaten yok. hayır en sonunda kadınalrını da pampişlemeyeceğiz iyice aç kalacaklar.
