özür dilerim baba.
tren raylarının üstünden geçip seninle beraber şehre doğru giderken param yok oğlum bana para verir misin demiştin ya hani bende üç buçuk milyon olduğunu bilerek, hani denemiştin beni.
beni deneyip denemediğini anlamadan uzunca bir süre düşünüp hayır baba demiştim ya.
özür dilerim baba.
beni kollarında havaya zıplatırken hadi oğlum karpuz, karpuz de demiştin ya.
bende kaypuz demiştim.
özür dilerim baba.
arkadaşlarının yanında senden yirmi milyon istemiştim ya belki verirsin diye umarak,
sende gülümseyip konuşamamıştın.
özür dilerim baba.
annemle kavgalarınızdan sonra uzunca bir süre annem beni memleket teyzemlere götürmüştü ya hani uzunca bir süre kalmıştık,
döndüğümde bana küsmüş gibi yapmıştın.
özür dilerim baba.
bir gün akşam gelmiştin ya eve, biraz sarhoş, hayatımda ilk ve tek olan bir cümleyi kurmuştun bana, ben televizyon izlerken..
seni seviyorum demiştin oğlum.
hani bir şey diyememiştim.
özür dilerim baba.
annemin elinde olan son parasıyla aldığı kazağı giymiştim uzunca bir süre, eskimişti hani.
seninle beraber kahveye giderken bağırmıştın ya bana böyle mi geliyorsun diye benimle kahveye.
özür dilerim baba.
senle konuşmayı o kadar çok isteyip artık farklı bir şehirde oturan size ziyarete geldiğimde yanından kaçıyorum ya hani.
odada tek başına izliyorsun ya televizyonu, bazen sitem ediyorsun.
özür dilerim baba.
hiç aşk acın var mı yahut yapmak istediğin bir şey yapamadığın, bunları hiç düşünmeyip yani seni bir insan gibi değilde belki bir tanrı gibi vermek zorunda olan ama hatır bile sormanın gerek olmadığı biri gibi yani düşündüm ya hani, nasılsın diye sormadım sormayınca darıldım.
özür dilerim baba.
seni seviyorum.
