Girme benle laf yarışına sokarım seni at yarışına.
Senin yaptığın atar, benim hayatıma renk katar!
Lafa gelince fena esersiniz, icraata gelince pamuk şekersiniz!
Bana hava atacam diye kendini fazla kasma, damarındaki kanın bile bana hasta.
Varsa atarım, cezamı yatarım. Ne alayına giderim ne de kralına. Alayı da ayağıma gelsin kralı da.
Kırdım diyorsun zincirlerimi. Evet, köpekte çeker koparır zincirini, kaçar gider ama halkalarını hep boynunda taşır.
Ve bir gün kalem diyecek ki, bu kadar yazdığın yeter! Çiz gitsin!
Diyorlar ki o kadar sözü nasıl yazıyorsun? Diyorum ki o kadar vefasız var ki...
Karakter para ile satılsaydı, bazı insanlara hediye olarak alırdım.
Artık yokluğun hiçbir şey ifade etmiyor. Şimdi varlığın kimi meşgul ederse etsin!
Kendini bana pahalıya satma! Ucuza gittiğin günleri de bilirim.
Her insan huzur verir… Kimileri gelince, kimileri gidince.
Her ne kadar kabadayılıkta gözüm olmasa da, dalımı kıranın ağacını kökten sökmesini iyi bilirim.
Küfür edebileceğim bir sürü insan var ama yine favorim sensin.
Bitiremediğim cümleler gibisin, anlamı çok ama söylemeye değmeyen...
Sizin oynadığınız filmler vizyondan kalktı, benim tozlu raflarımda sergileniyor.
Hayatta geri vites yok ki, fren olsun. Sadece ortama girerken gaz kesmeden vites düşür ki; viraj da şeklin olsun.
Biraz insan ol diyeceğim ama, seni de zor durumda bırakmak istemiyorum...
iyice anlamışsındır artık. Burası dudu periNin mekanı. Welcome to cehennem!
