temsilcileri W. James ve J. Dewey olan, yapısalcıları ve aynı zamanda davranışçılığı da eleştiren, Zihinsel süreçlerin soyut bir şekilde incelenemeyeceğini, Çünkü bir davranışın yalnızca zihinsel temele dayanmadığını, Bilincin yapısından ziyade işlevinin önemli olduğunu. Her davranışın bir görevi, bir işlevi olduğunu savunan ve Pragmatizm ve Darwin’in evrim kuramından etkilenmiş bir ekoldür.
