artık bahçesinde domates sulamaktan ve onların büyüyüşünü izlemekten zevk alan biridir. hatta komşularına çiçeklerinin nasıl büyüyüp uzadıklarını sevişme tadında anlatıyor bile olabilir. mesela geçen gün de david gilmour geldi aklıma. sen o kadar serserilik yap, pompeii de kafası güzel müzikler yap, eğitime ihtiyacımız yok bizim de, sonra gel küçük bir kasabada ağzında bir ot parçasıyla salanan sandalyende uzakları seyret ve hanımının ikiniz için hazırladığı çayı "hüürp" diye iç. teoman'ın sonu da budur maalesef. şu an eminim ki çiçeklerin rüzgar vasıtasıyla birbirlerine polenlerini vererek sevişmesi ve böylece onların coşkuyla üremesinden zevk alıyordur.
