başlarda kalbin vücuda dar geldiği, hayatın slow motion ilerlediği ,ya çok uyuyup acıdan kaçmaya çalıştığın yada uyuyamayıp kendini acı cekmeye vurduğun, aşka inancın bittiği, bi daha aşık olmıcam lafının dile pelesenk olduğu, kendini hem çok güçlü hem çok güçsüz hissettiğin , bakılan her yerde onu gördüğün, gözlerini kapattığın zaman karşında beliriveren, gittiğin her yerde gözlerinin onu aradığı hiçbirşeyin eskisi gibi olmıycağının bilmenin verdiği ağırlıkla hayatını yeniden şekillendirmeye çalıştığın dönemdir.
alışana kadar hayatında canının böyle yanmadığını düşünürsün ama hersey alısana kadar. sonra zamanla azalır. artık daha güçlüsündür, böyle acılara karsı da daha dayanıklı..
