3.
-
içime çizdiğim yalanlarla prova ettim elbiseni dün gece. sıcaktı kolları, teni yumuşak. dokundum önce uzun uzun, pamuk ipliğine sarılmış hayaletler yükseldi tepemde. gölgeler çığlık çığlığa kaçıştı aynalardan. inceldi boynu, çıtkırıldım bir nefesti. ağlamak yoktu, ıslatmadım rengi sararmış astarını saçlarının. hiç düşürmedim gözlerimi ümitsizliğe..
sonra, açılan pencereyle kaybolan renklerini aradım son kez. son kez çizdim resmini karbonmonoksit aşığı gök(yüzüne).
ve özgür bıraktım, her neredeysen huzurla öl diye.
