arkanda duran bi ailen olmadığı sürece tüm umutlar boşa. seni hayata getiren ama sana bi hayat bahşetmeyen insanlar. umutların doğduğun günden yıkılmış. hayatı tekrar kazanmak, sıfırdan başlamak içinde yeterince güvenmiyorum insanlara. bunalım umutsuz bi insanım ben çoğuna göre. geçer diyorlar abartıyorsun ne yaşamassın ki diyorlar ama o an ne hissettiğini senin o acıyı nasıl kaldırdığını bilmiyorlar. elimden bu kadar dert geldi allah belamı böyle verdi ben bu kadar acıyla hayattan umutlarımdan vazgeçtim diyorum yine anlamıyorlar. çünkü tanıdığım çoğu insanın hayatı ya babasının çok para gönderdiğini beğenmeyip daha fazla para istemesi ya sevgilisinin ona ilgi göstermemesi yada dersinin kötü olması. kimse hayatı gerçekten yaşamıyor. herkes bencil ya acınla dalga geçiyorlar yada seni dinlemiyorlar. burası ağlama duvarı değil ama benim hayatım bundan ibaret.
