tek elinde bir kadeh şarabı tutarken "ımmmh bu lezzete bayılıyorum", "ah bu sefer ki çok iyiydi evet" diyen karamsar ve depresif ruhların aslında bir can çekişi ve attıkları imdat çığlığıdır bu. gözlerine birer birer kalem batırılmış yüreklerin göz göre göre kendilerini kandırmasıdır. "acı çekiyorsun işte neyin tadı" desem kulaklar olmuş sağır. ne söylesen boş, ne yapsan işe yaramaz. bırakalım da tatsınlar o en güzel kırmızıları, maviler gözlerinin önlerinden bir bir geçerken.
