doğru olanı söylemektir. ama kendince doğru olanı. hepimiz için ortak bir doğru olması mümkün değil önce bu konuda bir anlaşalım.
ben müslümanım, benim dinimde; adam öldürmek, insanlara zulmetmek, kadınları satmak, kafa kesmek, canlı bomba olmak, yağmalamak, tecavüz etmek, başkasının hakkını yemek, insanlara iftira atmak, dedikodu yapmak, kalp kırmak ve daha yüzlerce kötü davranış haram ve yasak kılınmıştır. benim dinim kendimden olan ve olmayan herkesi sevmeyi emreder. kısacası benim dinim benim inandığım ve inanmak istediğimdir. uyulması zaruri kurallar ve kanunlar bütünü değildir.
ayrıca şeylerin ne olduğu, daha doğrusu ne işe yaradıklarını belirtirken basit bir mantık hatasına düşüyoruz, misal ben bıçağı ekmek kesmek için kullanırsam faydalı, adam öldürmek için kullanırsam zararlı diye düşünülür. halbuki burada zararlı veya faydalı olan bıçak değil bıçağı kullanan kişidir. yani benim. benim birisini öldürmem bıçağı kötü yapmaz, sadece kendi kötülüğüme alet ettiğim anlamına gelir. işte son yıllarda islamın kurban gittiği mantık hatası da budur.birileri sadece sakalını uzatmış, ve allahın adını ağzına alıp insanları öldürüyor diye islam kötü olacaksa bende kalkıp ne bileyim bir bilim adamının işlediği suçu örnek göstererek ''bakın bilim kötüdür'' derim.
ben yine çok uzattım ama şunu söylemek istiyorum; kötü olan islam değil insanlardır.
