en değer verdiklerinden birinin hayatından çıktığı, artık yok dediğin anlar. sanki yarına umudun kalmamış gibi hissedersin. hani yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi vardır denir ya, sanki o çizginin üstünde seni hayata bağlayacak nedenler arayıp yalpalarsın. her şeyi düşünürsün. o her şeyin arasından da güzellikleri sıyırıp bulabiliyorsan ne mutlu. yoksa o anlamsızlık, şimdi ne yapıcam halleri insanı günden güne eritir. istemeden de olsa çizginin diğer tarafında bulabilirsin kendini..
