Ben Atatürk milliyetçisi bi insanım. Irkçı değilim kesinlikle. Ama asla pkk destekciside degilim. Sehitlerimiz icin yuregi yanan insanlardanim. Öncelikle bunu belirteyim.
Batman da görev yapıyorum. Etrafında herkes kürt. Okulda en iyi anlaştığım hocalar da kürt. Buraya kadar bi sıkıntı yok.
Bugün bi öğretmen arkadaşın doğum günüydü iyi anlastiklarimiz dışarda buluştuk falan. Bunların başka arkadaşları da geldi. Masa da tek Türk ben varım. Sohbet muhabbet gırla. Çok komik bi kaçı çok iyi sohbet.
Neyse hocalar dan birinin eşi hamileymis ne isim koyacak muhabbeti dönüyor. Kürtçe isimler falan sayıyorlar.
Bir tanesi dedi ki bir ara pkk nin kamplarinin adlarını koyuyorlardı çocuklara. Ben bi anda gerildim tabi ama onlar için çok normal. Gülmeye başladılar. Ama adam da sayıyor kamplarin adını falan. Hic biri tanıdık değil gülmüyordum ama Zapı duydum ve bende güldüm.
Sonra kendimi kötü hissettim. Allahım ben nerdeyim dedim. Kötü birsey degilmis te normal iyi birsey mis gibi pkk dan bahsedildi ve ben de onlar gibi güldüm. Şehitlerimize ihanet etmiş gibi hissettim. Allah affetsin. Vatanımızı milletimizi askerimizi polisimizi korusun her daim.
