ve bir sabah sırt çantamı takıp,arkamda ne varsa bırakıp,yollara vurmaktan korkar oldum kendimi. kimseyi düşünmeden,istemeden,görmeden,düşlemeden.. yüklerden kurtuluş mu olur,kaçış mı bilmiyorum. mutluluk mu olur mutsuzluk mu bilmiyorum..çantama bir adamı da sığdırabilirsem eğer her bir şeyleri bırakıp bir gün gidebilmeyi düşünür oldum.
