Bugün böyleydi. Saçıma kurdeleler takıp gözlerimi kapattım, odanın içinde usul usul sevdiğim adamın dudakları hakkında hayaller kurdum. “Afedersiniz, sıcak bir tarçınlı süt alabilir miyim?”
Bir radyo programı yapmak isterdim, mutfak sohbetleriyle karışık içinde şiirler barındıran. Uyuyup uyanayım, istanbul'un içinde oradan oraya koşuşturalım. Zencefil ve bal. Düşüncelerimin içinde konu konuyu açıyor, kutu içinden bir başka kutu çıkıyor. Dudaklarını yavaşça sol omzuma sürtüp “Dışarı çıkalım mı?” diyorsun ya rüyamda, geceleri uyuyamıyorum. Aklımda rüzgarın içinde dolaştığı caddeler, nereye gitsek ki buradan?
