bende çok giriyorum şu tiriviriya. bazen evde tek basimayken. bazen univde dersi dinlerken bazen kutuphanede ders calisirken bazen kirtasiyeye not cikartmaya giderken ve de sira beklerken (amk cok mu ders calisiyorum ondan mi acaba) lan diyorum ne bos bir hayat. herkesi izliyorum. insanlarin harektleri cogu zaman yapmacik halleri cekiyor dikkatimi. en cok ta bu sekteye ugratiyor beni galiba. yaşam bazen çok anlamsiz geliyor. benimde bir sevgilim var evet. ama bu oyle aşk meşk ten dolayi olan birsey degil bunu da biliyorum. kendimi anlayamiyorum herkesten farkli bir dunyada yasiyor gibiyim. samimiyetten uzak dunyalarinin yanibasinda ya da hemen için de kendi kurduğum samimi dunyamda calkalanip duruyorum.
