ergenliğin sadece fizyolojik boyutlarını değilde daha çok psikolojik yönünü ele alırsak neredeyse gerçekleşmesi muhtemel hadise. gelişen teknoloji ve çağın sundukları ile artık ergenliğe girme yaşı zaten düşmüştür. öyleki bu tip kimlik karmaşalarının görüldüğü ergenliğin yaş aralıkları gittikçe düşmektedir. artık günümüzde bu tip karmaşaların başlaması 15-16 yaşlardan çok daha erken yaşlara tekabül ediyor.
günümüzde "yeni" diye bir kavram bile kalmadı artık. her şey çok çabuk eskiyor, çünkü daha iyileri üretiliyor. bu açıdan bakıldığında sadece tüketmeye meyilli birileri gibi duran bizlerde eldekilerle yetinmemeye, yeniyi takip etme yarışı yüzünden mutsuzluğa doğru yürüyoruz. elbette bu bizlerin içinde en çok zararı görenlerde çocuklar oluyor. işte bu nedenle henüz anaokulu sıralarında elindeki bir bez bebekten bile memnuniyet duymayan, yetinmeyi bilmeyen yeni bir nesil büyüyor.
