aslında bir tartışmanın uzlaşıya gitmesi için ortak bir zeminde buluşma olması lazım.
yoksa tartışmak anlamsız oluyor.
bir taraf mesela akılcı takılıyor ve açıklamayı bu temele dayandırmaya çalışıyor diğer taraf için böyle bir durum yok.
bir mantıkçı ile sonsuz bir gücün istediği her şeyi yapabileceğine inanan nasıl ortak paydada buluşabilir?
yani biri aklı temel alıyor diğerinin öyle bir derdi yok ki, ona göre deniz de yarılabilir, gökte parçalanabilir, ay yarılır veya ölü dirilir bunların hepsi mümkündür çünkü ona göre sonsuz bir güç var ve bu her şeyi mümkün kılar.
bunları açıklamazlar ve inanırlar. bizde ise açıklama temel amaç ve kanıtlamak şart.
şimdi bu iki insan nasıl bir noktada anlaşsın?
tartışmaya veya herkesle tartışmaya karşı değilim ama bir dindarla ateistin tartışması sonuç yönünden verimsiz.
çünkü ortak uzlaşı sağlayabileceği ortak bir gerçeklik algısı yok.
