eğer hala inancımız varsa, yüreğimiz minicik de olsa hala doğru birşeyler barındırıyorsa, yalanları masal tadında sunarız kalbimize. bunun sonu yalnızlık olur bazen ve bunun getirdiği hüzün. kırılırız, önce kendimize. kırgınlıklar kızgınlığı doğurur da ateşi yakana ya varır ya varmaz. biz kalbimizdeki en temiz sevgiyle yapayalnız yalpalanırız. ama bir daha olsa bir daha yaparız. çünkü bize kalan avuç içi kadar sevgi.
bundandır yalanı masal sanmak ve masala inanmaya ihtiyaç duymak.
