kara yağız yörük delikanlısı, çocukluk aşkım. "Bizim türkümüz" adlı klibinde demir döven bir demirci (ergenekon'dan çıkışı simgeliyor) vardı, kendisi de yörük giyimiyle at üstünde ok atıyordu. O benim beyaz atlı tiginimdi çocukken, büyüyünce onunla evlenmeyi hayal ederdim hep.
ben lisedeyken konserinde sohbet etme imkanı buldum ve onunla önkuzu'yu söyledim. o an birkaç saniye baktık birbirimize; aynı şeyleri hissediyor ve aynı acıyı yaşıyorduk. o dursun ağabeyini hiç unutmadı ve hiçbir dünya telaşına değişmedi. benim gibi... hayatı boyunca dursun önkuzu'ya vefa ve minnet duymaktan, o muhteşem insanı sevmekten bir an bile vazgeçmedi. hala ondan bahsederken gözleri dolar.
sevilmeye, hayran olunmaya layık bir insandır. çok değerli benim için.
