türklerin korku filmi gibi bir hayat yaşadıklarından olsa gerektir. zira birgün hastanede rehine kalırsınız, öteki gün annesinin kafasını kesip çöpe atan bir kızın haberi çıkar televizyonda. birgün göçük altındaki kadının kolundaki bileziği almak için o kadının kolunu kesen adamın haberini okursunuz gazetede, başka bir gün huzurevlerindeki ihtiyarların işkence gördüğünü duyarsınız. tüm bunlardan sonra o kadar çok alışırsınız ki bu tür olaylara, geriye korku filmi çekecek orijinal bir konu kalmaz.
